Osoba i dzieło Ducha Świętego IV. Boskość Ducha Świętego. Gdańsk. 1989

Czwarta część wielkiego wykładu poświęconego osobie Ducha Świętego poświęcona jest zagadnieniu dotyczącego bóstwa Ducha Świętego. Temat od lat wywołuje spory i kontrowersje i jakby trochę na przeciw pastor Matiaszuk od razu zaznacza, że Bóg Ojciec nie jest lepszym Bogiem niż pozostałe osoby Boskie, ani nie jest od nich bardziej boski. Jednak nietrudno zauważyć, że pomiędzy tymi trzeba osobami istnieje pewna hierarchia, wynika ona z funkcji jakie są przypisane każdej z nich. Mowa oczywiście o dziele stworzenia i zbawienia. Bóg Ojciec jest tym, który podejmuje plany. Syn Boży przyjmuje na siebie posłannictwo  by je wykonać. Duch Święty bierze na siebie realizację skutków tych planów jakim jest dzieło zbawienia.

Boskość Ducha Świętego ma solidne podstawy w Biblii, nie jest On mniejszym Bogiem, jest Bogiem w całej pełni. Hebr 9,14 Duch jest wieczny, nie ma początku w czasie jak ludzie, czy zwierzęta. Psalm 139, 7-10 mówi, że Duch jest wszechobecny, jest to atrybut należący tylko do Boga. Łuk 1,35 Duch jest wszechmocny. W I Kor 2, 10-11 mowa jest o wszechwiedzy Ducha. Biblia wielokrotnie mówi o Duchu Św. w taki sam sposób jak o Bogu Ojcu. Współtworzył dzieło stworzenia (I Mojż 1,2, Psalm 104,30, Hiob 33,4). Dzieło odrodzenia, nowonarodzenia nie może się odbyć bez udziału Ducha Św. (Jan3, 5-8). Zmartwychwstanie jest również Jego dziełem (Rzym 8.11).

Realizacja planu zbawienia wyraża się w tym co Duch mówi do ludzi spoza kościoła oraz do tych co są w kościele. Duch przekonuje o grzechu, sprawiedliwości i o sądzie (Jan 16, 8-11). Duch składa świadectwo o Chrystusie. Jet odpowiedzialny za proces odnowy w życiu chrześcijanina. Duch mieszka w człowieku, gdyż ciało jest Jego świątynią (I Kor 6,19). Duch pieczętuje ludzi wierzących, potwierdza pewność zbawienia. (Ef 1, 13-14, I tym 2, 19-21). 

Duch Św. mieszkający w człowieku jest mu niezbędnie potrzebny do życia, natomiast pełnia Ducha potrzebna jest do służby. Duch uzdalnia, namaszcza abyśmy prowadzili chrześcijańskie życie. W Starym Testamencie Duch Św. namaszczał proroków, władców, sam Jezus również został pomazany do służby przez Ducha Świętego (Iz 61, 1-2). Bez Ducha Św. nie można poznać prawdy o Bogu, gdyż to On wprowadza we wszelką prawdę (Jan 16,13). Nie jest to zwykła wiedza, lecz prawda duchowa, objawiona.

Wykład, tak jak wszystkie poprzednie odbył się byłej kaplicy Kościoła Zielonoświątkowego w Gdańsku na ul. Menonitów 2.

Czas trwania: 34.47 min.